Andrey Rublev, uzun sürerdir beklenen büyük kupayı Rolex Monte Carlo Masters’ta kaldırdı. Beni de anılarda yolculuğa çıkardı…
2015 senesinde İstanbul’da düzenlenen ATP turnuvası, ülkemizin tenis anıları arasında en müstesna yerlerden bir tanesine sahip. Zira nisan sonu mayıs başına denk gelen o bir haftalık periyotta, gelmiş geçmiş en özel sporculardan birini dünya gözüyle izleme fırsatı bulduk. Evet, Roger Federer’den bahsediyorum… Ekselansları’nın, Jarkko Nieminen önünde korta çıktığı ilk anı ve sonrasında şampiyonlukla tamamladığı haftayı asla unutmayacağım.
Tabii bu anının, dün tamamlanan 2023 Rolex Monte Carlo Masters ile alakasını merak ediyor olabilirsiniz. Tekrar o güne dönmem gerek; 29 Nisan 2015’e…
Beklenen maçtan yaklaşık üç saat evvel stadyumdaydım çünkü Federer’in antrenman yaptığı duyumunu almıştım. Sonra da başlayacak diğer maçı izlemeye koyuldum. Gençlerde Fransa Açık şampiyonluğu yaşamış Andrey Rublev, veteran toprakçı Santiago Giraldo ile karşı karşıya geliyordu. Dün, kariyerinin ilk Masters kupasını Monte Carlo’da kaldıran Rus raket ile o gün tanıştım. İnanılmaz bir vuruş gücüne sahip, ayakları iyi çalışan, hiç fena servis atmayan bir genç oyuncuydu. Henüz 17 yaşında oluşunun getirdiği hamlık, oyununa iki şekilde tezahür etmişti: Fazla basit hata yapıyordu ve sürekli kendisiyle didişiyordu… O gün mücadeleyi üç sette kaybeden Rublev’i, seneler boyu farklı gözle izledim. Dolayısıyla dünkü şampiyonluk benim için de farklı bir anlam taşıdı. Bilhassa de nereden nereye geldiğini ve yol üstünde nasıl tökezlediğini bildiğim için…
Eğer Rublev gibi bir gençler slam şampiyonuysanız zaten profesyonelliğe sırtınızda bir hedef tahtası ile başlıyorsunuz. Üstelik ATP’nin “NextGen” şeklinde öne çıkardığı sınıfın parçalarından biri olunca baskının miktarı daha da artıyor. Sascha Zverev, Hyeon Chung, Stefanos Tsitsipas, Denis Shapovalov ve Daniil Medvedev gibi son derece yetenekli isimleri içeren bu jenerasyon, daha üst düzeyde raket sallamadan bile ‘Büyük Üçlü’ sonrası tenisin yeni yüzleri olmaya aday gösteriliyordu. Rublev, 2017’de ilk ATP turnuvası zaferine imza atarak geleceğinin beklentileri karşılayacağı sinyallerini verdi. 2020’de tam beş ATP 500 kupası kaldırarak kazanma konusunda bir sorununun olmadığının da… Yalnız hedef maçlara ve yüksek profilli rakiplere geldiğinde işler biraz değişiyordu. Yedi denemede henüz slam çeyrek finallerini geçemeyişi ya da kaybettiği iki Masters finali bunun bir yansımasıydı.
25 yaşındaki tenisçi, daha evvel kupa maçına çıktığı ama muktedir olamadığı Monte Carlo’da; yarı finalde Taylor Fritz’i ve finalde Holger Rune’yi geçerken iki maçta da ilk setleri kaybetti. Yaptığı geri dönüşler, artık zihinsel bir dönüşüm içine girdiğinin kanıtı gibiydi. “Kendimi ‘Kaybetsen dahi bu kez sonuna kadar oyna’ sözleriyle telkin ettim. Önceki finalde zihnen dağılmıştım ve bir noktadan sonra şansımın kalmadığını düşünmüştüm. Bu kez son ana kadar olumlu kalmaya çalıştım.” diyerek yaklaşımını anlatan Rublev, bu sayede tenis yaşamının en büyük zaferini tattı. Üstelik hem kendine hem de dünyaya, en büyük turnuvaları kazanabileceğini hatırlattı. Ben de yıllar önce karşıma çıkan yetenekli çocuğa tekrar inandım.
