Lionel Messi, Katar 2022’de son kez Dünya Kupası oynuyor. Ve her maç onu tarihi bir vedaya yaklaştırmakta.
Arjantin’de futbol anlatısı büyük ölçüde Dünya Kupası ile ilintilidir. Nasıl olmasın ki? 1978 ve 1986’da, sekiz sene arayla iki kez en büyük kupayı kazanan Güney Amerika ulusu, futbolunun en büyük kahramanlarını hep büyük sahnede kucaklamıştır. Bugün Diego Armando Maradona’nın şaşaalı ama olaylı yaşamının en ikonik fotoğrafı bir Dünya Kupası finalinde topa eliyle uzandığı andır. Ya da altın sarısı kupanın ellerinde yükseldiği bir diğeri… Milli takım söz konusu olduğunda River Plate-Boca Juniors, Independiente-Racing, Newell’s Old Boys-Rosario Central gibi ateşli kulüp rekabetleri de rafa kalkar. Açık mavi ve beyazın buluştuğu “Albiceleste” forması, aşağı yukarı her seferinde futbolun en büyük kupasının şampiyonluk adayı olur. Üstelik sadece kendi topraklarından değil, dünyanın her yerinden seyirciyi arkasına alır. Arjantin’i Dünya Kupası’nda izlemek kendine has bir deneyimdir. Bunda çokça ülkenin çıkardığı süper yıldızların, bilhassa da Maradona’nın payı büyüktür.
Tıpkı Brezilya’nın sayısız Pele veliahtı gibi, Arjantin de doksanlı yılların ortasından itibaren Maradona veliahtını aradı. Tabii Pele ve Maradona kadar ikonik olmanın yolu sadece başarılı bir kulüp kariyerinden geçmiyordu. Hatta onları tarihin en iyi iki futbolcusu yapan şeyin nispeten az bölümü kulüp performanslarıyla ilintiliydi. İki dev figürün ulaşılmaz olmasının nedeni Dünya Kupası’ndaki ışıltılı mazileriydi. Dolayısıyla veliahtları da alkışların aslan payını orada almalıydı. Örneğin “Beyaz Pele” lakaplı Zico hiç şampiyon olamadı, Ronaldo ise 2002’de ülkesini kupaya taşıyıp kıyaslamaların hakkını verdi. Arjantin cephesinde durum daha karışıktı. 1994’te yasaklı madde kullanımı sebebiyle Dünya Kupası’nda sadece iki maç oynadıktan sonra ihraç edilen Maradona, bir daha milli takım forması giyemeyecek ve ardında devasa bir boşluk bırakacaktı. Diego Latorre, Ariel Ortega, Juan Roman Riquelme ve Pablo Aimar gibi oyunculara “Yeni Maradona” yakıştırması yapıldıysa da hiçbiri efsanenin statüsüne erişemeyecek; konunun öznesi olan her yıldız adayı büyük baskıyla yüzleşecekti. Bir tanesi hariç…
Solak oluşu ve kısa boyuyla Maradona veliahtları arasında ilk anda dahi farklı bir yere sahip Lionel Messi, futbol hayatının gidişatıyla da benzerliğinin hakkını verdi. Tarihin en başarılı kulüp kariyerlerinden birine ve kırılması güç gol ve asist rekorlarına sahip Messi’nin bu alanda selefinin ötesine geçtiği aşikâr. Arjantin’i 2014 Dünya Kupası finaline ve 2021 Copa America şampiyonluğuna taşıyan kadrolara liderlik ederek, “Milli takımda kazanamıyor” seslerini susturduğu da da… Yine de Messi’nin altın sarısı kupayla unutulmaz bir poz vermediği takdirde bir parça eksik kalacağı ortada. 2022’de son kez Dünya Kupası oynayacağını açıklayan ve Katar’a gözler üzerinde gelen efsane; şu ana dek dört gol iki asiste imza attı ve Arjantin’i yarı finale götüren itici güç oldu. Önünde, Maradona’nın mirasına bütünüyle ortak olmasını sağlayacak iki maç var. Başarısızlık durumunda ona hâlâ “tarihin en iyisi” diyenler çıkacaktır ki bu gayet makul. Zaten bir takım sporuna tamamen bireysel perspektiften bakmanın doğruluğu tartışılır. Ama eğer Messi başarırsa… İşte o zaman tamamlanmış hissedeceğine şüphe yok.
