Hermès, daha önce saat kadranlarında hiç denenmemiş silikon levhayı yeni saati Hermès Crépuscule Cape Cod’un kadranında kullanarak günbatımının dalgalı maviliğini yeniden yaratıyor.
Ne zaman ki Hermès saatlerine dair bir yazı yazacak olsak gözümüz ilk olarak kadranlarına gider. Bunun izahı da elbette, markanın kadranlarında sergilediği el işçiliği ve sanatlı yorumlar oluyor. 500 iplik parçasının kullanılarak bir tukan kuşunun işlendiği Hermès Arceau Toucan de Paradis, bu kadranlardan biri örneğin. Peki ya, geçtiğimiz aylarda satırlarımıza taşıdığımız Hermès The Three Graces’in 195 ahşap elementin kullanılarak tasarlanan zanaatlı kadranına ne demeli? Şimdiyse sıra, markanın 1991’den bu yana ürettiği Cape Cod serisindeki en son modeli Hermès Crépuscule Cape Cod’un zanaatlı kadranında.
Hermès, ilhamını bu sefer bir sanat eserinden yahut o çok ünlü eşarplarından almamış. Bir akşamın maviliğini, denizin engin manzarasından izlermiş hissini veren bu dumanlı kadranı yaratmak için mikroelektronik yarı iletkenlerde bulunan bir tür silikon levha kullanılmış. Bu malzeme sayesinde –üretim sırasında kullanılan miktarına da bağlı olarak– kadranın renk paleti ince ve alışılmışın dışındaki tonlarda çeşitleniyor. Saatin kadranı istenilen yoğun mavi rengi elde etmek için oldukça hassas bir şekilde minik bir silikon nitrür filmi (yaklaşık 72 nanometre) ile kaplanmış 0,5 mm kalınlığındaki tek bir plakadan yapılmış. Tüm bu işlemler CSEM (İsviçre Elektronik ve Mikroteknoloji Merkezi) laboratuvarlarında yürütülmüş. Elbette ki bu aşamayı takip eden bir dizi işlem daha yapıldıktan sonra 29 mm kalınlığındaki kasaya yerleştiriliyor kadranın son hali.
Aklımızda canlandırdığımız bu bir dizi laboratuvar işlemlerinden sonra, gelin saatin son haline bir de şöyle bakalım: İlk bakışta elbette mavi tonlar ortaya çıkıyor, fakat serpiştirilen sarı altınlarla dalgalı ve sisli görünümü de görmek mümkün. Günbatımında suya vuran altın ışıkların tasviri ise sanatçı Thanh-Phong Le tarafından yaratılmış.
Bu saati her ne kadar gelişmiş teknolojinin nimeti olarak ele alsak da ortaya çıkan günbatımı tasviri, sonucun bir sanat eseri inceliğinde olduğu kanısına varmamızı sağlıyor. Kadranın böylesine güzel ve hülyalı olduğu saatleri yazarken, “Sanat, sanat için midir yahut toplum için midir?” gibi klişe arayışlara bir yenisi eklemek geliyor içimizden: Yoksa sanat, yüksek saatçilik için midir?
